Ziekte van Alzheimer
De ziekte van Alzheimer is de bekendste en meest voorkomende vorm van dementie. De ziekte begint meestal met geheugenproblemen.
Wat is het?
De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Zo’n 70% van de mensen met dementie heeft deze ziekte. De ziekte begint vaak met geheugenklachten, maar er ontstaan ook anderen problemen in de denkfuncties.
Verschijnselen
In de meeste gevallen begint de ziekte met geheugenproblemen. Iemand vergeet bijvoorbeeld recente gesprekken en gebeurtenissen en valt in herhaling. Herinneringen aan gebeurtenissen van langer geleden zijn vaak nog goed. Ook het gevoel voor tijd en het vinden van de weg wordt lastiger. Daarnaast kunnen er in verschillende andere denkfuncties problemen ontstaan, zoals de taal (zoeken naar woorden), het herkennen van mensen, voorwerpen en geluiden, het uitvoeren van simpele handelingen en het houden van overzicht. Daarnaast kan er sprake zijn van initiatiefverlies, prikkelbaarheid en veranderingen in het slaapritme. Ook kunnen mensen achterdochtig en onrustig worden, of zich meer terugtrekken.
Beloop
Hoe de ziekte zich precies ontwikkelt verschilt per persoon. Het is een progressieve hersenziekte, wat betekent dat de klachten geleidelijk ontstaan en met de tijd verergeren. Na verloop van tijd hebben mensen met de ziekte van Alzheimer steeds meer ondersteuning nodig bij dagelijkse bezigheden zoals eten, wassen en aankleden. Ook wordt er steeds meer vergeten, worden er vaker dingen herhaald en wordt het lastiger om mensen te herkennen. Geleidelijk worden mensen met de ziekte van Alzheimer volledig afhankelijk van anderen.
Behandeling
Op dit moment zijn er geen medicijnen die de ziekte kunnen stoppen. Er zijn wel medicijnen die kunnen helpen de aandacht en concentratie tijdelijk iets te verbeteren. Ook zijn er behandelingen die bijkomende klachten als somberheid, slapeloosheid, agressie en angst kunnen verminderen.
Erfelijkheid
De ziekte van Alzheimer is in de meeste gevallen niet erfelijk. Het kan soms per toeval voorkomen dat meerdere mensen in de familie de ziekte krijgen, omdat de ziekte op hogere leeftijd relatief vaak voorkomt. Wanneer er wel sprake is van een erfelijke vorm van de ziekte, gaat het vaak om een vorm waarbij de eerste verschijnselen al op jongere leeftijd (voor 65 jaar) ontstaan bij meerdere mensen in de familie.